Hier kun je mijn verhaal lezen, ik heb het niet mooier en niet lelijker gemaakt.
Mijn lieve hondje Catootje opende mijn ogen over Jan Slijkhuis toen ze stierf op de keukentafel in maart 2008. Ik had er veel verdriet van. Het ging niet goed met Catootje, nadat ik bij de dierenarts vandaan kwam. Toen ik thuiskwam heb ik haar op de keukentafel gelegd om haar even goed te kunnen observeren om te kijken wat er aan de hand was. Ze stierf in mijn armen. Heb dagenlang gehuild. Toen Jan thuiskwam van zijn werk was Catootje nog maar net gestorven, ik huilde. Jan reageerde erg raar en zei dat ik Catootje snel uit de keuken moest verwijderen, omdat ze anders ging stinken, het was zo gevoelloos. Terwijl Jan mijn hondje Catootje ook al 7 jaar kende. Maar dat was dus het enige wat hij zei. Catootje was net gestorven en was mijn eerste hondje in mijn leven, ze was superlief en trouw, zoals ik me van een trouwe viervoeter had gewenst. Het was een grote schok voor mij dat mijn hondje stierf in mijn armen.
Voor die tijd waren er een aantal voorvallen geweest met Jan Slijkhuis, waardoor ik zelf al had besloten om uit te zien naar andere woonruimte. Met zo'n man wilde en kon ik niet oud worden had ik toen al besloten. Voordat ik naar Duitsland verhuisde in 2005 wilde ik kort daarvoor eigenlijk al de relatie verbreken, maar besloot onze relatie toch nog een kans te geven. In maart/april 2008 wilde ik al weg bij Jan Slijkhuis, vrienden van mij in Duitsland weten dat. Uiteindelijk ben ik toch gebleven, maar heb toen besloten actief op zoek te gaan naar andere woonruimte. Dat had ik toen ook al gevonden, voordat onze relatie uit elkaar klapte.
Voordat ik in november 2008 in Duitsland wegging bij Jan Slijkhuis, waar ik uiteindelijk 7 jaar een relatie mee had (vanaf oktober 2001), kwam er andere woonruimte op mijn pad en ging toen mijn plan verder uitwerken. Echter kwam kort daarna ook mijn droomprins (een fokker van dressuur- en springpaarden) op mijn pad, die ik in augustus 2008 leerde kennen, waar ik kort na mijn breuk naar toe verhuisde, samen met mijn lieve hondjes, paarden, kippen en cavia's.
Mijn nieuwe partner (Duitser) leerde mij extra handigheden hoe met paarden, honden en koeien om te gaan. Heb ook een stuk of 5 paarden zadelmak gemaakt met hem. Wat heb ik veel geleerd van deze man, die een echte doe-het-zelver was. Jan Slijkhuis was slechts een 'toetsenbordridder', was handig met de computer en de muis, maar had zelf weinig andere handvaardigheden in huis. Mijn paard Nikita beet Jan Slijkhuis toen hij haar even vasthield, Jan had een nare en slechte energie bij zich. Dieren voelen dat haarscherp aan en geven een reactie daarop. O ja, hij was ook bang voor Leika, onze grote hond die wij toen kregen van Tino omdat hij, nadat hij was gescheiden niet meer voor zijn grote hond kon zorgen. Leika was een superlieve hond, maar Jan, de held op sokken, durfde de eerste maanden niet bij Leika in de buurt te komen. Heb dat stap-voor-stap moeten opbouwen met hem.