Sommige mensen schrijven ijzersterke boodschappen!
Zie het als handreikingen voor jou om verder over na te denken.
Onze horeca, waarom die sluiting?
Deze uitleg omvat twee waarheden. Mijn waarheden. Dus dat hoeven niet jouw waarheden te zijn.
Going strong.
Petra Botter schreef dit op 07-12-2020 op de tijdlijn van haar Facebook.
JATTEN
Jatten. Ik kan er zo slecht tegen. Vandaag mocht ik werken voor merk X en een presentje meegeven als men het product aankocht. Maar ik draai mij om. Om een collega te helpen. Het was hartstikke druk. Zie ik toch twee jonge moeders met hoofddoek (nationaliteit laat ik in het midden) mijn meubel leegjatten. Dus ik loop naar hen toe en vraag of zij dit terug willen zetten. Ja, ik pakte het gewoon uit hun handen. Want zo ben ik. Natuurlijk weet ik wel dat de rest al onder in die kinderwagen lag. Maar laat maar. Ik ben niet van de plss. "Oh, mogen wij dit niet meenemen dan" was de reactie.Ik kan er echt niet tegen. Vooral niet tegen dit soort reacties. Als je mij gevraagd had of je er een mee mocht nemen, dan had je dat gewoon gekregen van mij. Als het jou gelukkig maakt, dan ben ik ook gelukkig. Het is ook zo niet interessant. Spullen verzamelen. Je mag ont-spullen in deze eindtijd. Laatst een jongeman. Jaar of tien. Zo schattig. Hij trok ineens een heel vies gezicht, dus ik liep naar hem toe en vroeg wat er aan de hand was. Hij had iets meegenomen waar GRATIS bij stond. Hij vond het niet lekker. Dus ik vroeg of ik mocht zien wat hij meegenomen had. Dat was een zakje voeding voor bloemen. Haha. Ik zei ''tuf jij maar even een paar keer op de grond. Thuis veel water drinken''. Haha, les meteen geleerd. Peet en haar goodie bags. Ik heb er zovele gekregen in mijn leven. Of kerstpakketten. Ook zoiets. Ik pak het uit en bedenk meteen wie kan ik hier blij mee maken. Want er is altijd iemand die het beter kan gebruiken dan ik. Mijn kerstpakket wat ik vorig jaar kreeg, ging naar een oudere waar ik toen voor mocht zorgen. Ik vond net een chocoladeletter in mijn brievenbus. Onwijs bedankt zeg ik dan. Letter ligt al op de stapel spullen die weer naar mijn ouders gaan. Nee, ik heb zeker niet alle antwoorden. Maar het is best goed om hier eens over na te denken. Het is bijna nieuwjaar. Nieuwjaar valt dit jaar op 21 december. Waarom maken wij eigenlijk goede voornemens? Is goed genoeg, niet goed genoeg? Is genoeg nooit eens genoeg? Is het niet genoeg nu? Met de plandemie. De mond-slap ellende. De mensen die bijna flauwvallen. De mensen die zowat stikken in dat ding. De mensen die hun dure gehoorapparaat verliezen. De mensen die hun bril thuislaten omdat deze anders beslaat. De mensen die uit het leven stappen. Zoals een jongeman van veertien jaar. De vele zelfmoorden onder politie agenten in Frankrijk. Onder horeca ondernemers in Nederland. Genoeg mag genoeg zijn. Bedenk je eens dat deze twee jonge moeders, voor het oog van hun kinderen, spullen mee jatten. Dat is de wereld waarin wij (nog) leven. Tijd om het anders te gaan doen. Sta op in dit lichaam waarin alles aanwezig is. Sta op en spreek je uit. Want de verandering begint vanuit jezelf. Doornroosje mag echt ontwaken nu.