Dit liedje droeg mijn Duitse ex-partner op aan mij. Ik pakte wel 20 keer mijn koffer, echter keerde ik na de laatste keer niet meer terug naar hem. Dat was in maart 2018. Voor de Pasen vertrok ik.
Mijn Duitse ex-partner maakte mij ooit attent op het liedje van Howard Carpendale, nadat ik voor de zoveelste keer mijn koffer had gepakt. Ik ging echter iedere keer weer terug, behalve de laatste keer...
Hij schreef me ooit:
"Wenn
du das ehrlich meinst das deine liebe so gross ist und bis zum tot
hält dann baue ich dir gerne eine brücke an deren anderen ende ich noch
auf dich warte aber drüber gehen musst du schon selbe".
Ik kreeg van hem een spreekverbod opgelegd, mocht niet meer met zijn familie en vrienden spreken over de dingen die ik had ontdekt. Ik liep tegen alle muren op en pakte daarom iedere keer mijn koffer. Waarom? Ik verstikte in deze relatie, kon mezelf niet ontwikkelen en ontplooien als Mens en mijn Missie doen. Je begrijpt nu zeker wel wat mijn Missie is ondertussen?
Echter hij is mijn Tweelingziel waar ik altijd op zoek naar was geweest in mijn leven, moeilijke tijd gehad om uiteindelijk zover te komen dat ik niet meer terug ging naar hem. Heb vaak hartverscheurend gehuild. Mijn hart deed altijd ongelooflijk veel pijn wanneer ik bij hem weg was. Alsof ik door een enorme sterke magneet weer naar hem teruggetrokken werd. Dan ging ik weer terug. Hij sprak er zelf ook over dat hij een enorme Sehnsucht (verlangen) had naar mij en dat hij zichzelf ook niet begreep waarom hij mij altijd weer terug liet komen. Andere mensen begrepen dat ook niet. Ik wel, omdat we Tweelingzielen zijn ❤️