☆ Old Memories ☆

Door Dienie Kars, 21 april 2019

Mijn vader is nu 81 jaar en nog redelijk actief op z'n volkstuin, die hij altijd al heeft gehad. Als kind was ik daar ook altijd te vinden. Pieren uit de bodem trekken en aardappels oprapen na het rooien.

Mijn vader heeft pas geleden nog een nieuw zeil over z'n broeikas heen getrokken samen met mijn moeder. In de kas groeit van alles, mooie kroppen sla, krulsla, radijsjes, een enorme wijnrank, bietjes, porselein, spinazie, bloemkool, spitskool etc. En ook reeds veel gezaaid om straks te kunnen verspenen en buiten te kunnen poten.

Toen ik er was had hij zojuist een paar komkommerplanten geplant. Trots vertelde hij wat er allemaal reeds stond te groeien.

Je ziet mijn vader op de bovenstaande foto. Was bezig het gezaaide goed te besproeien met een eigengemaakte pomp, water tappend uit de nabijgelegen sloot aan de linkerzijde.

Mijn paarden liepen vroeger links hiervan aan de overkant van de sloot. Mooie herinneringen hieraan overgehouden.

Mijn ouders eten iedere dag verse groentes uit hun kas of wat ze in de diepvries hebben ingevroren van de oogst van vorig jaar.

Op het bankje zitten vaak bekenden van mijn vader om even een gezellig praatje te kunnen maken. O ja, mijn moeder brengt hem vaak koffie met koekjes zodat hij wat langer kan doorgaan. Is mijn moeder er ook weer even uit.

Mijn vader komt z'n dag goed door. Heeft echter al tweemaal een hartstilstand gehad en vorig door het oog van de naald gekropen met de galblaasontsteking.

Ik denk dat mijn vader extra tijd heeft gekregen om nog een en ander mee te krijgen hoe de wereld werkelijk tikt. Ik weet het wel zeker.

En wat ik ook zeker weet is dat indien we allemaal zo een volkstuin zouden hebben de wereld er al heel anders uit zou zien. Of dacht jij van niet?

Hiermee begint het besef van groei, water, zon en moeder natuur wat velen uit het oog hebben verloren.

Mark my words.

Neem even pauze...

22 april 2020

Gistermorgen onze Paps naar het ziekenhuis gebracht. Het ging niet meer. 

Vanavond is mijn lieve Paps rustig en vredig ingeslapen. R.I.P. 

Hartelijk dank voor jullie lieve woorden, vele condoleances en sterkte wensen! 

Doet me goed xxx

* Mijn lieve en trotse ouders *

26 april 2020

Zojuist een mooi en passend afscheidsgedicht gemaakt voor mijn vader, (die afgelopen woensdagavond overleed), voor op de begraafplaats.

Met de speech ben ik nog bezig, is niet zo makkelijk voor mij om dat te doen. Allerlei herinneringen komen dan naar boven. 

Mijn vader ligt thuis opgebaard. Veel bekenden komen langs om afscheid te nemen van mijn vader. Voor hen is het ook moeilijk. Immers was mijn vader een vaderfiguur en fijne en goede hulp voor veel mensen. Hij hielp waar hij kon zonder voorwaarden te stellen. Dat is zo mooi van mijn vader. En ook zijn grote bescheidenheid. Hij wilde nooit voorop lopen of in het Licht staan. Hij deed wat hij kon doen voor zijn medemens. Voor hem was dat normaal. Tot en met de laatste dag, voor hij naar het ziekenhuis ging was hij aan het zorgen voor anderen. 

Ondertussen ben ik ook aan het nadenken hoe het verder moet met ons, als bevolking zijnde. Ik merk dat veel mensen braaf de regeltjes in acht nemen, die Rutte heeft opgenoemd in z'n speech.

Mijn gedachte? We moeten opstaan en ons bevrijden van onze onderdrukkers, die Nederland bezet houden en die ons met allerlei listige plannen extra geld proberen af te persen en ons stap-voor-stap alle vrijheden afnemen van de bevolking. 

Heel veel mensen hebben nog steeds niet in de gaten wat er werkelijk gaande is in Nederland en de rest van de wereld.

Wat gaan we doen beste mensen? 

Ja, ik denk hier vaak over na... 

VOLK WORDT WAKKER !! — met Dienie Kars.

29 april 2020

Gisteren is mijn lieve en zorgzame vader begraven... Mijn vader stierf op woensdag 22 april en werd 82 jaar, een mooie leeftijd... Dank voor de vele condoleance kaartjes, steunbetuigingen, telefoontjes, bezoeken en vele andere berichten. Dit heeft ons als familie goed gedaan.

Heb een speech gehouden tijdens de rouwplechtigheid. Het lukte me redelijk. Had wel een paar emotionele momenten. Kon door de tranen soms mijn tekst niet meer zien en kon soms niet meer praten door mijn stokkende stem. Maar het is me gelukt, het was een kwestie van DOEN. Het was immers mijn vaders motto, niet zeuren maar doen. Op de begraafplaats nog een mooi gedicht voorgelezen...

Ik zal U missen lieve Papa... En vele andere mensen met mij... U was een voorbeeld voor heel veel mensen... Altijd helpen zonder voorwaarden te stellen... Nu mag U ons van Boven helpen... Wanneer wij U daarom vragen of wij Uw hulp nodig hebben... 

Rust in Vrede lieve Papa

Geschreven op 19 mei 2020

Onze papsie...

Ja, ik was en ben trots op je om zo'n fijne en zorgzame vader te hebben mogen hebben in mijn huidige Aardse leven. Deze beide foto's werden door mij gemaakt. De linker op 8 april en de rechter op 18 april van dit jaar. Ja Papsie, je wilde niet weten wat er allemaal gaande was op Aarde. Je wilde in vrede sterven. Dit gebeurde op 22 - 04 - 2020.

Een paar dagen voordat je stierf kwam je nog op je moestuin (18 april), waar je in maart van dit jaar, zelf nog jonge groenteplantjes hebt gepoot. Schoenen kon je niet meer aan vanwege het vele vocht in je voeten. Lopen ging ook bijna niet meer. Je was helemaal op na een leven van goede inzet voor jezelf en je medemens. Veel mensen missen je, je was een enorm geliefd persoon, omdat je veel mensen hielp zonder voorwaarden te stellen. Ik mis je enorm. Ook Mama mist je enorm en je aanwezigheid in huis. Je was er altijd voor haar.

Hopelijk kun en ga je ons een handje meehelpen van Boven, nu je weet wat er op Aarde gebeurt. Ik reken en vertrouw erop dat het goed komt. Er is een enorme strijd tussen de satanische machthebbers en de bevolking. We kunnen wel wat extra Kracht en Moed gebruiken de komende tijd. Wellicht begrijp je me nu ook vele malen beter waarom ik altijd zoveel aan het typen was.

R.I.P. lieve Papa,

Ik wens een Free Life World voor ons allemaal

Bye for Now ❤️

Dienie Kars

(Waarheidsvinder en Blogger)